25 September verliep mijn visum af. Ik wilde graag langer blijven, maar omdat mijn werk visum al is verlengd door corona was het niet mogelijk om die nog eens te verlengen. Ik begon daarom ruim van te voren met het aanvragen van een visitor visum. Voor dit visum moest ik wel een medische keuring ondergaan, dus heb ik snel afspraken gemaakt bij de dokter. Na een lange tijd hadden we ineens weer nieuwe besmettingen gekregen. We gingen daardoor gelijk 2 weken in lockdown. Hierdoor waren mijn afspraken gecanceld en lag het even stil wat betreft de aanvraag van de visum. Toen het weer mogelijk was om nieuwe afspraken te maken was de tijd tot het aflopen van mijn visum korter geworden en of de visum dan wel op tijd goedgekeurd zou worden was nog maar de vraag. Het visum en de medische keuring waren erg duur, waardoor het toch wel een risico was. Ik heb uiteindelijk maar de beslissing genomen om naar huis te gaan. Ik baal hier natuurlijk ontzettend hard van, maar op het moment is/was het de beste optie. Ik ben nu ook vervroegd thuisgekomen, maar het is niet anders. Thuis ben ik van plan veel te gaan werken en wanneer de grenzen weer opengaan vertrek ik naar Australië!

25 september 07:30 uur in de ochtend kwamen mijn ouders en een vriendin me ophalen van Schiphol. Hierna zijn we gezellig gaan lunchen, daarna naar opa&oma gereden om ze te verrassen en als laatste naar mijn broer zijn werk gereden om hem te verrassen. Ze wisten alle niet dat ik thuis was, dus dat was een hele verrassing voor ze natuurlijk! Het is nog wel een beetje onwennig om weer thuis te zijn, kom niet zo goed uit mijn woorden, praat Engels terug tegen iedereen, etc Heb ook al gelijk een stukje gereden, gebruikte de ramenwissers in plaats van de knipperlichten, wilde op gegeven moment zelfs links rijden én wilde aan de andere kant instappen hahahha.

Laatste weken Nieuw-Zeeland; Toen ik eenmaal de knoop doorgehakt had en heb besloten om naar huis te gaan, heb ik het mijn hostfamilie natuurlijk verteld en gelijk een aantal dagen daarna een vlucht geboekt. Ik had toen nog 6 weken in Nieuw-Zeeland waarvan eigenlijk 3 weken lockdown, waardoor ik nog maar 3 weken had om leuke dingen te doen. Ik heb deze weken ook zeker goed benut, ben 1 weekendje weg geweest met vriendinnen, drankjes gedaan, etc etc.

2 weken voor ik naar huis zou gaan, ben ik een weekendje weggeweest. We stonden op een pier tegen een reling aan te leunen wanneer ik tegen een vriendin zei; let op dat je je telefoon niet laat vallen. Nog geen 5 minuten later pakte ik mijn telefoon uit mijn broekzak en sla hem zo tegen de reling waarna hij dus naar beneden in de zee viel.. Op dat punt was de zee 3/4 meter diep en heel vies waardoor het geen zin had om erin te springen. Het is als zoeken naar een naald in een hooiberg. Ik heb nog gevraagd of er duikers waren en vroeg naar een visnet, maar het mocht helaas niet baten. Voor de laatste dagen heb ik daar een telefoon moeten kopen om toch wel bereikbaar te blijven én voor een track and trace app voor corona..

De dag voor ik vertrok heb ik de familie een fotoboek gegeven met foto's van de kids en mij van het begin tot eind, ook heb ik ze fotolijstjes gegeven met een familie foto en foto's van de kids en mij apart. Vonden ze gelukkig erg leuk!

Toen was het tijd, tijd om afscheid te nemen, de vader en de kids brachten me naar het vliegveld. We hebben wel echt een uur gedaan over het afscheid nemen. De kinderen konden me maar niet loslaten. Het was een moeilijk en emotioneel moment. Ik heb toch 15 maanden bij / met ze gewoond waardoor we wel echt hecht zijn geworden. We blijven contact houden en ik weet zeker dat ik ze ooit weer terug ga zien!

De vliegreis was niet slecht. De vlucht naar Singapore was vrij vol, ik zat aan het gangpad en heb geen oog dicht gedaan. De vlucht naar Amsterdam was erg leeg, er zaten misschien 20 mensen in het hele vliegtuig waardoor we ieder 3 stoelen voor onze eigen hadden. Ik heb gelukkig een paar uurtjes kunnen slapen.

Al met al heb ik een top tijd gehad en had het nooit willen missen! Ik kan niet wachten om weer terug te mogen gaan naar Nieuw-Zeeland!

(Dit is voorlopig mijn laatste verhaal en mocht ik naar Australië gaan schrijf ik weer mijn verhalen op deze blog)